حسابرس به چهار شکل می تواند اظهارنظر کند :
- مقبول
- مشروط
- مردود
- عدم اظهارنظر
اظهار نظر مقبول
نظر مقبول باید در مواردی اظهار شود که حسابرس به این نتیجه برسد که صورتهای مالی، از تمام جنبه های با اهمیت طبق استانداردهای حسابداری به نحو مطلوب ارائه شده است. نظر مقبول به طور ضمنی بیانگر آن است که هر گونه تغییر در اصول حسابداری یا در روشهای کاربرد این اصول و آثار آنها به نحوی مناسب تعیین و در صورتهای مالی درج و یا افشا شده است. اظهارنظر مقبول موقعی صادر می گردد که صورت مالی عاری از تحریف با اهمیت باشد.
اظهار نظر مشروط
نظر مشروط در مواردی اظهار می شود که موارد با اهمیت ولی غیر اساسی در عدم رعایت استاندارد های حسابداری توسط واحد رسیدگی و یا محدودیت در رسیدگی وجود داشته باشد. در مواردی که تحریف صورتهای مالی و محدودیت در رسیدگی در مجموع و یا به تنهایی دارای اثر با اهمیت ولی غیر اساسی بر صورت مالی باشد گزارش حسابرس به صورت مشروط خواهد بود؛ گزارش مشروط یک نوع اظهار نظر مقبول است اما به استثنای مواردی که در بندهای مبانی تعدیل اظهار نظر بنا به دلایل فوق ذکر گردیده و در بند اظهار نظر نیز استثنا شده باشد.
اظهارنظر مردود یا منفی یا رد
در صورت عدم رعایت موارد اساسی در رعایت استانداردهای حسابداری توسط واحد رسیدگی، حسابرس نظر مردود اظهار می نماید. موقعی که حسابرس با کسب شواهد حسابرسی کافی به این نتیجه برسد که تحریف ها به تنهایی یا در مجموع نسبت به صورتهای مالی با اهمیت و فراگیر است و مطلوبیت کلی صورت مالی را مخدوش می کند گزارش حسابرس به صورت مردود صادر می شود.
عدم اظهارنظر
در صورت وجود محدودیت اساسی در دامنه رسیدگی و یا ابهام اساسی نسبت به صورتهای مالی عدم اظهار نظر ارائه می شود.
