در صورتی که کارگاه دارای بیش از۵۰ نفر پرسنل باشد مزد شغل بر اساس طرح طبقه بندی مشاغل محاسبه می گردد .

در غیر این صورت با توجه به بخشنامه مزد اداره کار و بر اساس توافق بین کارفرما و کارمند مشخص می شود .

توافق انجام شده به شرطی نافذ می باشد که مزد تعیین شده از حداقل مشخص شده توسط بخشنامه‌ اداره کار کمتر نباشد .

پایه سالانه که برای محاسبه مبلغ اضافه کار عیدی و سنوات استفاده می شود در قانون کار تحت عنوان مزد ثابت نام برده شده است و ماده ۳۶ قانون کار مزد ثابت را این گونه تعریف می نماید :

ماده 36- مزد ثابت ، عبارت است از مجموع مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل.

تبصره 1- در کارگاه هایی که دارای طرح طبقه بندی و ارزیابی مشاغل نیستند منظور از مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل ، مزایایی است که بر حسب ماهیت شغل یا محیط کار و برای ترمیم مزد در ساعات عادی کار پرداخت می گردد . از قبیل مزایای سختی کار ، مزایای سرپرستی ، فوق العاده شغل و غیره .

تبصره 2- در کارگاه هایی که طرح طبق بندی مشاغل به مرحله اجرا درآمده است مزد گروه و پایه ، مزد مبنا را تشکیل می دهد .

تبصره 3- مزایای رفاهی و انگیزه ای از قبیل کمک هزینه مسکن ، خواربار و کمک عایله مندی ، پاداش افزایش تولید و سود سالانه جزو مزد ثابت و مزد مبنا محسوب نمی شود