قراردادهای تامین سرمایه بین شرکتهای گروه تحت چه عنوانی باید منعقد گردد و اگر چنین قراردادی در دفتر خانه اسناد رسمی تنظیم گردد میزان سود لحاظ شده توسط اداره امور مالیاتی بطور قطعی پذیرفته میشود یا اینکه میزان سود پرداخنی منعقد درقرار داد مذکور میتواند پذیرفته نشود؟
بابت قرارداد مورد اشاره دو شرکت میبایست قراردادی تحت عنوان تامین مالی تنظیم نمایند و نیازی به انعقاد آن در دفتر اسناد رسمی نمی باشد .
درصورتیکه طرفین قرارداد موارد ذیل را دراین خصوص رعایت نمایند قرارداد از نظر سازمان امور مالیاتی مورد قبول خواهد بود.
- صدور فاکتور خدمات از بابت سود دریافتی از طرف شرکت پرداخت کننده وجه
- اظهار مبلغ فاکتور صادر شده توسط طرفین در سامانه معاملات فصلی
- مطابق تبصره ۳ ماده ۱۴۷ق.م.م مبلغ فاکتور از طریق سیستم بانکی تسویه گردد.
همچنین توجه نمایید که هزینه ای که در یکی از شرکتها بابت کارمزد تامین مالی شناسایی می نماید در شرکت دیگر به عنوان سود تامین مالی شناسایی شده و آن شرکت مکلف به پرداخت مالیات بر درآمد آن خواهد بود درنتیجه از آنجا که شرکت تامین کننده وجه مالیات مربوطه را پرداخت نموده لیکن سازمان امور مالیاتی می بایست هزینه های شرکت دیگر را قبول نماید .
البته مطابق ماده ۱۴۷ ق.م.م هزینه ها را به شرط اینکه متعارف و متکی به مدارک باشد را قابل قبول میداند حال بهتر است که نرخ تامین مالی را در حدود نرخ تسهیلات بانکی و یا کمی بالاتر از آن قرار دهید حدود متعارف را رعایت کرده و قابل قبول میباشد .
ماده ۱۴۷ قانون مالیات های مستقیم
هزینههای قابل قبول برای تشخیص درآمد مشمول مالیات به شرحی که ضمن مقررات این قانون مقرر می‌گردد عبارت است از هزینه‌هایی که در حدود متعارف متکی به مدارک بوده و منحصرا مربوط به تحصیل درآمد موسسه در دوره مالی مربوط با رعایت حد نصاب‌های مقرر باشد. در مواردی که هزینه‌ای در این قانون پیش‌بینی نشده یا بیش از نصاب‌های مقرر در این قانون بوده ولی پرداخت آن به موجب قانون و یا مصوبه هیأت وزیران صورت گرفته باشد قابل قبول خواهد بود.
تبصره۱ـ از لحاظ مقررات این فصل، کلیه اشخاص حقوقی و همچنین صاحبان مشاغل موضوع ماده(۹۵) این قانون که مکلف به نگهداری دفاتر می‌باشند، در حکم موسسه محسوب می‌شوند. همچنین هزینههای قابل قبول مالیاتی در مورد سایر صاحبان مشاغل نیز قابل پذیرش است.
تبصره۲ـ هزینههای مربوط به درآمدهایی که به موجب این قانون از پرداخت مالیات معاف یا مشمول مالیات با نرخ صفر بوده یا با نرخ مقطوع محاسبه میشود، به‌عنوان هزینههای قابل قبول مالیاتی شناخته نمی‌شوند.
تبصره۳ـ پذیرش هزینههای پرداختی قابل قبول مالیاتی موضوع این قانون که به شیوه تهاتری انجام نشود از مبلغ پنجاه میلیون (۵۰,۰۰۰,۰۰۰) ریال به بالا منوط به پرداخت یا تسویه وجه آن از طریق سامانه (سیستم) بانکی خواهد بود.
