نحوه محاسبه اضافه کاری برای کارگران و کارمندان در قانون کار به چه نحو می باشد؟
در قانون کار ساعت کار هفتگی 44 ساعت پیش بینی شده و به کار بیش از آن اضافه کار با نرخ 40 درصد تعلق می گیرد .
فرمول محاسبه اضافه کار بدین صورت می باشد :
مبلغ اضافه کار = ساعت اضافه کار * 1.4 *(7.33 / حقوق روزانه )
در این فرمول 7.33 ساعت کار روزانه می باشد که حاصل تقسیم ساعت کار هفته بر شش روز کار می باشد .
7.33 = 44/6
اگر بخاوهیم مبلغ اضافه کار را از حقوق ماهانه حساب کنیم فرمول آن به شرح ذیل می باشد :
مبلغ اضافه کار = ساعت اضافه کار *1.4*(ساعت کار ماهانه / حقوق ماهانه )
ساعت کار ماهانه 220 یا 192 یا 176 انتخاب می شود که در هر شرکت این عدد متفاوت می باشد .
مواد 59 تا 61 قانون کار در خصوص اضافه کار به شرح ذیل می باشد :
ماده ۵۹- در شرایط عادی ارجاع کار اضافی به کارگر با شرایط ذیل مجاز است :
الف- موافقت کارگر .
ب- پرداخت (۴۰%) اضافه بر مزد هر ساعت کار عادی .
تبصره- ساعات کار اضافی ارجاعی به کارگران نباید از ۴ ساعت در روز تجاوز نماید (مگر در موارد استثنایی با توافق طرفین) .
ماده ۶۰- ارجاع کار اضافی با تشخیص کارفرما به شرط پرداخت اضافه کاری (موضوع بند (ب) ماده (۵۹)) و برای مدتی که جهت مقابله با اوضاع و احوال ذیل ضرورت دارد مجاز است و حداکثر اضافه کاری موضوع این ماده ۸ ساعت در روز خواهد بود (مگر در موارد استثنایی با توافق طرفین) .
الف- جلوگیری از حوادث قابل پیش بینی و یا ترمیم خسارتی که نتیجه حوادث مذکور است.
ب– اعاده فعالیت کارگاه ، در صورتی که فعالیت مذکور به علت بروز حادثه یا اتفاق طبیعی از قبیل ، سیل ، زلزله و یا اوضاع و احوال غیر قابل پیش بینی دیگر قطع شده باشد .
تبصره ۱- پس از انجام کار اضافی در موارد فوق ، کارفرما مکلف است حداکثر ظرف مدت ۴۸ ساعت ، موضوع را به اداره کار و امور اجتماعی اطلاع دهد تا ضرورت کار اضافی و مدت آن تعیین شود .
تبصره ۲- در صورت عدم تایید ضرورت کار اضافی توسط اداره کار و امور اجتماعی محل ، کارفرما مکلف به پرداخت غرامت و خسارات وارده به کارگر خواهد بود .
ماده ۶۱- ارجاع کار اضافی به کارگرانی که کار شبانه یا کارهای خطرناک و سخت و زیان آور انجام می دهند ، ممنوع است .
مبنای محاسبه اضافه کاری حقوق پایه هست یا مزایای دیگر نیز شامل محاسبه می‌شود؟
مبنای محاسبه اضافه کار مزد ثابت می باشد .
مزد ثابت عبارت است از دریافتی ثابت فرد منهای مزایای رفاهی مانند حق بن و مسکن کارانه و …
ماده ۳۶ قانون کار در این خصوص بدین شرح می باشد :
ماده ۳۶- مزد ثابت ، عبارت است از مجموع مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل.
تبصره ۱- در کارگاه هایی که دارای طرح طبقه بندی و ارزیابی مشاغل نیستند منظور از مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل ، مزایایی است که بر حسب ماهیت شغل یا محیط کار و برای ترمیم مزد در ساعات عادی کار پرداخت می گردد . از قبیل مزایای سختی کار ، مزایای سرپرستی ، فوق العاده شغل و غیره .
تبصره ۲- در کارگاه هایی که طرح طبق بندی مشاغل به مرحله اجرا درآمده است مزد گروه و پایه ، مزد مبنا را تشکیل می دهد .