نحوه محاسبه اضافه کاری
فرمول محاسبه اضافه کار
مزد ثابت یا مزد مبنا تقسیم بر ساعت کار ماهانه ضرب در نرخ اضافه کار ضرب در ساعت اضافه کار
مزد ثابت یا مزد مبنا
مزد مبنا یا مزد ثابت مجموع حقوق و مزایای مستمرماهانه به استثنا مزایای رفاهی و انگیزه ای از قبیل کمک هزینه مسکن ، خواربار و کمک عایله مندی ، پاداش افزایش تولید و سود سالانه می باشد .
در محاسبه اضافه کار عیدی سنوات و ماموریت از مزد مبنا استفاده می شود .
به عبارت دیگر زمانی که حقوق توافق شده شخص 100 میلیون ریال می باشد و حقوق پایه ایشان 05 میلیون ریال برای محاسبه اضافه کار هیچ یک از این دو اعداد مورد استفاده قرار نمی گیرد یعنی نه مجموع دریافتی و نه حقوق پایه را در محاسبه اضافه کار دخالت نمی دهیم .
فرض کنید حقوق شخص مورد اشاره به شکل ذیل می باشد :
حقوق پایه 50.000.000
بن و مسکن 15.000.000
پایه سنوات 2.100.000
حق اولاد 8.359.500
حق جذب 24540500
مجموع 100.000.000
مزد ثابت یا مزد مبنا برابر است با جمع حقوق پایه ، پایه سنوات و حق جذب
ساعت کار موظف ماهانه
ساعت کار موظف هفتگی مطابق قانون کار برابر با 44 ساعت می باشد .
از آنجا که تعداد روزهای کاری در یک هفته 6 روز پیش بینی شده بنا بر این ساعت کارموظف روزانه بعد از تقسیم 44 بر 6 برابر می شود با 7.33
در صورتی که برای محاسبه اضافه کار از حقوق روزانه استفاده می کردیم می توانستیم حقوق رورانه را تقسیم بر 7.33 نماییم ولی از آنجا که اضافه کار را با توجه به مزد ثابت ماهانه محاسبه می نماییم می بایست ساعات کار موظف روزانه را محاسبه نماییم .
برای ساعت کار موظف ماهانه 3 مبنای مختلف که عبارتند از 176 ، 192 و 220 وجود دارد .
از بین این اعداد 192 و 220 مرسوم تر می باشد .
عدد 176 از حاصلضرب ساعات کار هفنگی در تعداد هفته های یک ماه یعنی 44 * 4 به دست آمده است .
نقطه ضعف عدد 176 این می باشد که ماه را 4 هفنه یعنی 28 روز محاسبه می نماید .
عدد 192 نقطه ضعف 176 را پوشش می دهد و به آن دو روز اضافه مینماید یعنی به عدد 176 دو روز کاری 8 ساعته اضافه می نماییم تا در محاسبات ماه را به طور کامل و 30 روزه فرض نماییم .
نقطه ضعف این روش نیز رند کردن ساعت کاری روزانه از 7.33 به 8 می باشد .
عدد 220 نیز از حاصلضرب ساعت کار روزانه در 30 روز یک ماه یعنی 7.33 * 30 به دست آمده است .
نقطه ضعف این روش نیز این می باشد که روزهای جمعه را نیز روز کاری فرض می نمایید.
از بین این 3 مبنا برای ساعت کاری موظف ماهانه عدد 192 منطقی تر به نظر می رسد.
نرخ اضافه کار
نرخ اضافه کار 40 درصد می باشد .
به عبارت دیگر به ازا هر ساعت کار اضافه می بایست 40 درصد بیشتر پرداخت نمود .
به طور مصال اگر نرخ حقوق ساعتی شخصی 100.000 ریال باشد نرخ اضاقه کار ایشان 140.000 ریال می باشد .
ساعت اضافه کار
در صورتی که شخص بیش از ساعات موظف مشغول به کار باشد می بایست اضافه کار محاسبه نماییم .
بهتر است ساعت اضافه کار در پایان ماه و کامل شدن تایم شیت ماهانه پرسنل و پس از کسر ساعات غیبت ، تاخیر و تعجیل محاسبه شود .
با برسی تایم شیت و پس از کسر مواردی چون تاخیر و تعجیل ساعت خالص کارکرد ماهانه بدست می آید .
سپس با توجه به ساعت موظف کار هر ماه مشخص می شود که آیا شخص دارای اضافه کار می باشد و یا خیر .
ساعت موظف کاری هر ماه با توجه تعداد تعطیلات رسمی ، جمعه ها و تعداد روز های کاری آن ماه مشخص می شود .
به طور مثال در اردیبهشت 1401 ساعت موظف کاری برابر ست با :
تعداد جمعه 5
تعداد تعطیل رسمی با احتساب تعطیلی 11 اردیبهشت روز کارگر 4
جمع تعطیلات 9
روز های کاری 31 – 9 = 22
ساعت کاری موظف اردیبهشت 22 * 7.33 = 161
حال اگر فرد دارای 185 ساعت کارکرد باشت ایشان دارای 24 ساعت اضافه کار می باشد .
مثال محاسبه اضافه کار
فرمول اضافه کار برابر ست با :
مزد ثابت یا مزد مبنا تقسیم بر ساعت کار ماهانه ضرب در نرخ اضافه کار ضرب در ساعت اضافه کار
فرض کنید حقوق شخص مورد اشاره به شکل ذیل می باشد :
حقوق پایه 50.000.000
بن و مسکن 15.000.000
پایه سنوات 2.100.000
حق اولاد 8.359.500
حق جذب 24.540.500
مجموع 100.000.000
مزد ثابت یا مزد مبنا برابر است با جمع حقوق پایه ، پایه سنوات و حق جذب
مزد ثابت : 50.000.000 + 2.100.000 + 24.540.500 = 76.640.500
ساعت کار ماهانه : 192
ساعت اضافه کار : 24
اضافه کار : 76.640.500 / 192 * 1.4 * 24 = 13.412.078
